Dzieło powstało w 1926 roku. Czasy wojenne przetrwała w formie odlewy gipsowego który następnie , dzięki staraniom rodziny został zabezpieczony i odlany w brązie.

Stanislaw Sobczak G. ( Johym) w  latach 1902-07r. studiował w ASP w Krakowie rzeźbę pod kierunkiem Konstantego Laszczki, malarstwo u Józefa Mehoffera 1906-07r.
W latach 1910 -11r. kontynuował studia w Ecole Nationale des Beaux Arts w Paryżu gdzie jego profesorem był rzeźbiarz M.J.A.Marcie.

Postać siedzącego zbójnika  nasycona jest klasycyzującym podejściem  do figuratywnego przedstawienia w bryły rzeźbiarskiej. Dzieło  statyczne i skupione w  formie było  wynikiem doświadczeń autora nabytych w niepewnych czasach  I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. W czasie pierwszej wojny światowej służył w wojsku austro-węgierskim na frontach bałkańskich oraz włoskim. W roku 1920r. służył jako ochotnik w pułku piechoty w wojnie polsko-sowieckiej. Po jej zakończeniu osiadł na stałe w Zakopanem. Należał do pierwszego pokolenia inteligencji góralskiej, która zdobyła wykształcenie i otarłszy się o świat, powrócił tworzyć do rodzinnych stron. Silnie związany z góralską kulturą  jego  twórczość zdominowała  tematyka góralska – wizerunki górali i góralek oraz legendarnych postaci (Janosik), artysta tworzył także portrety, wykonywał maski pośmiertne. W okresie międzywojennym,
choć nie zaniedbywał twórczości rzeźbiarskiej, na pierwszy plan wysunęła się jednak
ceramika, której oddawał się ze szczególnym upodobaniem, stając się pionierem tej
dziedziny twórczości na Podhalu. Jego pracownia ceramiczna przy ul. Kościeliskiej była miejscem spotkań artystów (takich jak: Leon Chwistek, Mieczysław Szczuka, Stanisław Ignacy Witkiewicz).
 Najliczniejsze były jego prace ceramiczne i w tej dziedzinie współpracował od 1928r. z Janem Reczkowskim absolwentem szkoły ceramicznej w Krakowie i Tadeuszem Szafranem dyrektorem szkoły ceramicznej w Krakowie. 
Wyroby swoje znaczył tłoczonym napisem „Zakopane” i „krzyżykiem”
Sobczak wystawiał prace w Zakopanem, Krakowie , Katowicach , Warszawie, we Lwowie, Czechosłowacji, Paryżu. W 1935r wykonał urnę jako dar na Kopiec Piłsudzkiego w Krakowie był też autorem kamiennego pomnika-obelisku przy wspólnym grobie Legionistów na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Sobczak był członkiem wielu stowarzyszeń i ugrupowań artystycznych oraz społeczno-politycznych. W 1933r. otrzymał medal za pracę w dziale odzyskania niepodległości i nagrodę gminy Zakopane za najlepsze dzieło miejscowego artysty.
W Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego uczył rzeźby figuralnej i historii góralszczyzny.   
Był członkiem Komitetu Organizacyjnego Narciarskich Mistrzostw Świata FIS w Zakopanem 1939r.
Pracownia Sobczaka nie zachowała się, a spuścizna artystyczna została w znacznej mierze rozproszona i częściowo uległa zniszczeniu (m.in. trzy płaskorzeźby- głowy kobiet zdobiące front Sanatorium Nauczycielskiego w Zakopanem zostały zniszczone przez okupanta).
Prace przechowuje Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie,  gdzie znajduje się maska pośmiertna zdjęta w dniu śmierci poety przez góralskiego artystę Stanisława Gąsienicy Sobczaka –Johyma. Niektóre prace znajdują się u kolekcjonerów w Polsce.